تأثیر الکسی تایمیا بر رابطه خودمراقبتی و کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه: نقص شناختی و هیجانی در الکسی تایمیا، منجر به مشکلات گوناگون در سلامت روانی و بیماری های جسمانی می گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر الکسی تایمیا بر رابطه خودمراقبتی و کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می باشد. روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی است. نمونه پژوهش شامل 100 نفر (60 زن و 40 مرد؛ سنین 40 تا 70 سال) از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان لبافی نژاد در سال 1391 است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، آنتروپومتریک و بالینی، پرسشنامه مقیاس کوتاه فعالیت های خود مراقبتی دیابت و پرسشنامه بازبینی کیفیت زندگی وابسته به دیابت می باشد. جهت بررسی میزان هموگلوبین گلیکوزیله و دیگر شاخص های آزمایشگاهی مرتبط از بیماران آزمایش خون گرفته شد. داده ها پس از جمع آوری و کدگذاری با استفاده از نرم افزار spss16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشانگر رابطه منفی و معنادار بین رفتارهای خودمراقبتی با الکسی تایمیا و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می باشد. بر اساس نتایج حاصل از رگرسیون سلسله مراتبی، خودمراقبتی به تنهایی 40/0 درصد از واریانس هموگلوبین گلیکوزیله را تبیین کرد که با اضافه شدن الکسی تایمیا این مقدار به 42/0 افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که الکسی تایمیا به همراه خودمراقبتی در دیابت نوع دو پیش بینی کننده سطح هموگلوبین گلیکوزیله است. لذا با در نظر گرفتن ابعاد هیجانی بیماران مبتلا به دیابت می توان گام موثرتری در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو برداشت.